Island hoppen naar Sint Maarten

Sint Maarten, woensdag 19 januari 2011   

De bureaucratie wil dat je eerst uitklaart op het ene eiland en met overleg van het uitklaringsbewijs weer inklaart op het volgende. Het lijkt niet erg als je eens een keer vergeet in- en uit te klaren, als je maar een uitklaringsbewijs hebt als je ergens anders weer wil inklaren. We halen netjes het uitklaringsbewijs voor Dominica bij de douane in Portsmouth. Je weet maar nooit waar dat goed voor is.   

Het regent nog even als we vertrekken uit Dominica, maar al snel komen we onder de regen en de beschutting van het eiland uit  en steken we over naar Isles des Saintes met 20 knopen wind.
Klik op volgende link voor filmpje (met dank aan de Flying Swan) Island hopping   

Isles des Saintes zijn een groepje eilanden vlak ten zuiden van Guadeloupe met een gezellige Franse sfeer. We ankeren naast het “Ferry Dock” voor Bourg des Saintes. Met de dinghy toeren we voor het stadje langs. We klaren niet in. Het is de bedoeling om de volgende ochtend vroeg verder te gaan naar Anse Deshaies op Guadeloupe.   

De volgende ochtend is de wind matig en zeilen we met heel mooi weer naar Deshaies. Het is zondag. In Deshaies is er vrijwel niets te doen. We blijven dan ook aan boord, achter ons anker. Als de bakker langs komt, bestellen we croisants en bagettes voor de volgende ochtend. Na een onrustige nacht met heftige valwinden, die fluiten door het want en de boot doen gieren achter het anker, wordt het brood de volgende ochtend keurig op tijd gebracht. Dat maakt veel goed.   

Er staat een stevige oosten wind van 25 knopen als we van Guadelouope oversteken naar Montserrat. Onder de vulkaan, die in december 2008 nog uitbarstte, ruikt het naar zwavel. We zien aswolken opwaaien van de half bedolven stad Plymouth. Verder naar het noorden ankeren we in Little Bay. Little Bay lijkt alleen bevolkt door douane- en immigatie-beambten. Verder maakt Montserrat een verlaten indruk.  We klaren in en tegelijkertijd weer uit om de volgende ochtend te vertrekken naar St. Kitts.   

In de nacht giert de boot weer achter het anker en fluit de wind weer door het want. We raken eraan gewend. Toch zouden we ook wel weer eens stevig vast willen liggen aan vier lijnen.  Als we op St. Kitts in Basseterre dan ook een prima boxje in de marina Port Zante toegewezen krijgen, besluiten we er twee nachten  te blijven.   

St Kitts lijkt vooral ingericht om de cruise-schepen te ontvangen, die per keer zo’n 2800 passagiers aan wal brengen. We leren van de locals, dat het economisch belang daarvan maar klein is. Eten en vertier vinden de meeste cruise passagiers aan boord. Ze komen alleen aan wal voor tax-free shoppen.   

.   

Op St Kitts hebben we voor het eerst een walspanning van 110V, 60Hz. Daarmee kunnen we de accu’s opladen. Een omvormer zorgt dan voor de boordspanning van 230V, 50Hz. Maar wat we nog niet hebben, is een steker die in de walaansluiting past. Door een aantal verloopstekers aan elkaar te passen krijgen we uiteindelijk toch stroom.   

Op donderdag 20 januari zeilen we naar Sint Maarten. We komen in de middag aan in Simpson Bay, waar we ankeren en wachten op de brug van half zes om de laguna in te gaan. Via de marifoon lukt het om een ligplaats te regelen in Simpson Bay Marina. Het blijkt er heel erg druk te zijn. We krijgen een plaats achter ons eigen anker met de spiegel naar de kant. Hier zijn we de kleinste boot aan de stijger.  Nooit eerder zagen we zoveel glimmende mega-jachten bij elkaar.   

We willen een week blijven en zullen er Dorien en Ellen ontmoeten, die hier op vakantie zijn. Dorien heeft post meegebracht uit Eindhoven en een nieuwe serie zeeziekte pleisters. Het is een heel gezellig weerzien.   

Tot onze verbazing heeft Sint Maarten niets Nederlands, behalve dan de naam. Het is hier helemaal Amerikaans. De taal, de straatnaamborden, het geld, het eten, en veel dikke mensen. De Franse kant is wel echt Frans. Ze spreken er Frans, betalen met Euro’s en de auto’s hebben EU-nummerborden. We huren een dag een auto en verkennen de baaien en  stranden van het eiland We genieten van de palmbomen en het mooie witte zand.   

. 

.   

.   

Dominica

Vrijdag, 14 januari 2011

Na een nachtje aan een boei bij Roseau de volgende dag verder gegaan naar Portsmouth.  Prince Rupert bay bij de Purple Turtle is een prima plek met goed verzorgde moorings en uitstekende beveiliging. Geen last  van agressieve “boat boys”  die hun diensten opdringen.

Met de Flying Swan-ers het eiland verkend. Eerst een boottochtje op de Indian River en de volgende dag een tour over het eiland.  Alles overweldigend groen. Niet ontgonnen gebied en ook verwaarloosde plantages. Suikerriet, bananen, kokospalmen en een grote varieteit aan kruiden. Ook tropisch regenwoud. We zien diverse lokaties van de “Pirates of the Caribbean”.

De restaurants hier hebben een eenvoudige kaart. De keuze is steed kip of vis. Soms kalkoen of vis, maar dat zal zijn vanwege recente  feestdagen.

Als we aan boord terugkomen, horen we dat het de hele dag hard gewaaid heeft. We hebben dan nog niet door dat de lijnen aan de meerboei aan het schavielen zijn. Dat merken we de volgernde dag als we de baai uitdrijven. Dat is schrikken. Ook voor de catamaran achter ons, die ons zag aankomen. Alles ligt nu weer stevig vast.

Vandaag tuttelen we nog wat aan. Als het weer wat rustiger is, gaan we morgen verder naar Guadeloupe.

Martinique

Dinsdag 11 januari 2011

Na een paar dagen achter de palmbomen bij St. Anne ontmoeten we de Minor en praten gezellig bij. Dan krijgen we zin om meer van Martinique te zien. Het zal nog wel even duren voor de slijmbeursontsteking van Thijs over is, maar de knie doet geen pijn meer.

We varen in noordelijke richting langs diverse mooie baaien en stranden. Bij Fort de France gaan we voor anker naast de Flying Swan die daar net een uurtje geleden ankerde.

In de stad oefenen drumbands al voor het volgende karnaval. De sfeer is gezellig. We vinden er een supermarkt, lekkere koffie, een prima chinees, maar de internetmogelijkheden vallen tegen.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Laatste stop op Martinique is St Pierre. Ooit de hoodfstad, maar 100 jaar geleden volledig verwoest door een vulkaan uitbarsting en daarna geleidelijk hersteld. Van een afstand heeft de stad nog steeds alure.

Met Flying Swan spreken we af in stapjes samen verder noord te gaan richting St Maarten. We klaren op maandag 10 januari uit in St Pierre en vertrekken de volgende ochtend naar Dominica.

.

.

.

Martinique

Maandag 3 januari 2011

Het blijft maar onrustig weer, warm met veel regenbuien. Tussen de buien door genieten we van een gezellige kerstavond bij de St.Lucia Yacht Club. Met Kerstmis hebben we een groots diner met de “Nederlanders”.

Als het er dinsdag 28 december wat beter uitziet, klaren we uit bij St Lucia en gaan buiten de haven in Rodney Bay voor anker. Het plan is om de volgende dag naar Martinique te varen. Een tochtje van een paar uur.

De volgende dag liggen we al vroeg in de middag in Port du Marin aan de stijger met de loopplank uit. Het verschil met St Lucia is groot. Het voelt hier helemaal Frans. Middelandsezeekust dertig jaar geleden.

Port du Marin is van alle faciliteiten voorzien. We vinden er een handige electronicus, die de handset van de VHF weer aan de praat krijgt. Ook snel een arts gevonden voor een pijnlijke knie van Thijs. Het blijkt een slijmbeursontsteking. Met een lading medicijnen komen we weer terug.

Oudjaarsavond vieren we aan boord. We eten kaasfondu en ’s nachts nemen we een glaasje bellenwijn met krentenbrood in plaats van oliebollen. Het regent weer hard en het is stil op de stijger. In de verte klinkt een beetje vuurwerk. Op 1 januari trakteren we onszelf op een geweldig frans etentje in het restaurant “Zanzibar” aan de haven.

Zondag verlaten we de haven van Marin en gaan om de hoek voor anker op zand in 5 meter water bij het plaatsje St Anne. We nemen meteen een duik. Het is nu prachtig weer. We denken hier een paar dagen te blijven.

.