Curacao
Spaanse Water, zondag 17 juli 2011
- Poetsen
‘s Ochtens werken we hard om schoon schip te maken. Thijs de buitenkant, Wilma binnen. ’s Middags is het daar te warm voor. Dan verkennen we Curacao. We maken een stadswandeling door Punda en Otrobanda, de oudste wijken van historisch Willemstad en lopen nog een keer over de drijvende Koningin Emma Brug over de St Annabaai, die de wijken verbindt. Best mooi die Nederlandse koloniale architectuur met zijn gekleurde huizen, gebouwd van koraalsteen, gepleisterd en geschilderd. We zijn erg onder de indruk van het Museum Kura Hulanda, met zijn beeldentuin en de indrukwekkend gedocumenteerd geschiedenis van de slavernij in de Carribean. Willemstad is op de werelderfgoedlijst van Unesco geplaatst.
- Playa Wachi
Ook gaan we naar Albert Hein in Zeelandia en naar het winkelcentrum in Zuikertuintje. Bij het Plein Cafe genieten we van een biertje en de daghap voor een tientje.
Curacao heeft ook veel leukje strandjes, waar het gezellig zwemmen is en resorts met palmen, parasols en strandbedden, waar het nu niet erg druk is.
Elke dinsdag en vrijdag ontmoeten we veel zeilers bij het happy hour in de vissershaven. Het is een bonte mengelmoes van jong en oud, van vertrekkers die nu het orkaanseizoen afwachten en net als wij even naar Nederland teug gaan, van zeilers die al jaren op de Carrieb rondzwerven, maar ook mensen die al een paar keer de wereld zond zijn geweest. We horen veel boeiende verhalen.
- Thijs is jarig
Op donderdag 14 juli worden we vreselijk verrast met de komst van de Seaquest en crew naar het Spaanse water. Jannet, Huib jan, Maren en Linde komen met omi Ingrid van Bonaire naar het Spaanse Water voor de verjaardag van Thijs. En dat wordt heel erg gezellig. Er zijn cadeautjes en er wordt uitbundig gezongen. We trekken een paar dagen met elkaar op, we bezoeken strandjes en musea en genieten volop.
.
.
.
.
Curacao
Curacao, donderdag, 30 juni 2011
- Aubade van Jan Berend Bazuin
Op vrijdagochtend 25 juni om acht uur klaren we uit op Bonaire en varen naar de marina om te tanken. Om half elf, precies op de afgesproken tijd, komt de douane. Ze constateren dat de belastingvrij ingevoerde onderdelen voor de roerafdichting nog aan boord zijn en betalen de borgsom terug. Alles is in orde. We zijn een “schip in transit”.
Maar we vertrekken nog niet. Eerst afscheid nemen van Huib Jan, Jannet, Maren en Linde van de Seaquest. Na drie maanden met elkaar te hebben opgetrokken valt dat niet mee. Met goed gevoel voor drama worden we verrast met een aubade van Jan Berend Bazuin uit Schiermonnikoog. We hadden Jan Berend eeder ontmoet en al diverse nummers uit Wilma’s smartlappenbundel gezongen. We klinken op een spoedig weerzien.
De volgende ochtend toeteren we elkaar om acht uur vaarwel en tot ziens. Met 25 knopen wind in de rug en golven van 2 meter gaat het naar Curacao. Onder de 7 knopen blijkt het roer niet te lekken, maar daarboven komt er dik twee liter per uur naar binnen. Dankzij het nieuwe afvoergootje loopt dat lekwater nu netjes naar het loosputje en wordt automatisch overboord gepompt. Op Curacao gaan we de nieuwe afdichting monteren.
- Handelskade, Willemstad
Rond het middaguur varen we het Spaanse water in. We wilden het eerst wat verkennen, maar met uitschieters van 30 knopen wind, en vrijwel geen bakens bij de ondiepten, houden we het snel voor gezien. Om 2 uur maken we vast bij Seru Boca Marina onder de Tafelberg in een beschut hoekje van het Spaanse water. We hebben walstroom en water en kunnen genieten van de luxe van de airco aan boord zonder dat de generator loopt.
Barbara en Henk van de Rapy komen ons welkom heten. Dankzij hun aanwijzingen weten we de volgende ochtend de bus naar Willemstad gemakkelijk te vinden. De douane is in Punda en in Otrobanda is de immigrate. Het inklaren is een ware expeditie, maar we nemen er rustig een dag de tijd voor. We zijn toch van plan om hier een maandje te blijven voordat de boot de kant op gaat en we voor drie maanden naar Nederland gaan.
- Curacao
In Seru Boca is het erg rustig. We gaan zwemmen bij het strandje van de Hyatt, maar verder is er eigenlijk helemaal niets te doen. Aan de andere kant van het Spaanse water, bij de vissershaven, is er happy hour op dinsdag en op vrijdag en duurt de hele avond. We ontmoeten er veel bootjesmensen.
We huren een auto voor een maand. Hij rijdt en heeft airco. Hij heeft ook veel deuken, zoals de meeste auto’s hier, en een vrolijk nummerbord met de kleurige huisjes van de Handelskade erop. We gaan het eiland verkennen.