Van Kaapstad naar St. Helena

St. Helena, zondag 29 december 2013

Het is vroeg in de ochtend van zondag 29 december als we na 1747 mijl aankomen bij Jamestown, St Helena. De laatste dag hadden we de zeilen gereefd om niet te snel te gaan en in het donker aan te komen. We melden ons na zonsopkomst bij St Helena Radio. Met Britse charme worden we ontvangen. Er wordt een bootje geregeld, om ons te helpen met het vastmaken aan een meerboei. Er liggen 25 nieuwe boeien, waarvan er nog maar 5 bezet zijn. Om 9:00 uur worden we door hetzelfde bootje opgehaald om in te klaren bij Customs en bij Immigration, die daarvoor speciaal zijn opgetrommeld (het is zondag). We worden er door de havenmeester in zijn auto naar toe gebracht. Omdat het zondag is, blijkt verder alles gesloten. Er is zelfs nergens een lunch te krijgen, tot we bij Anna’s Place de bazin bereid vinden om voor ons een hamburger te maken. Afrekenen doen we morgen als we bij de bank wat geld gewisseld hebben.

We hebben wel erg genoten van een hele mooie oversteek. Dinsdag 17 december zwaaiden we Wilma uit in Kaapstad en namen we voor even afscheid van onze vrienden, die een maand later zullen volgen. De volgende dag gaan Thijs en Sander nog diesel tanken en vertrekken dan rond het middaguur. Alle voorraden waren aangevuld. Veel verse groente en vers fruit.
Er was net een depressie gepasseerd over Kaapstad en er stond nog een stevige wind van 25 tot 30 knopen en een steile zee. De eerste twee dagen ging het dan ook behoorlijk wild, maar we schoten wel goed op met daggemiddelden van 194 en 195 mijl.

Al snel na vertrek lijkt de koelkast het voor gezien te houden. We vermoeden een verstopping. Nadat we de verdamper met heet water goed warm hadden gemaakt, blijkt hij het weer te doen. Ook de generator weigert een keer te starten, vermoedelijk door problemen in de brandstoftoevoer. Nadat we de magneetklep van de brandstof weer gangbaar hadden gemaakt door er stevig tegen aan te kloppen doet hij het verder prima.

Zoals verwacht werd het de volgende dagen iets rustiger met wind varierend van 12 tot 25 knopen en veel bewolking. ’s Nachts was het nog fris en als de maan achter de wolken verdween, werd het aarden donker, geen horizon te zien. Ondanks dat we ’s nachts reven, schoten we  goed op met dag gemiddelden van ca. 180 mijl.

We houden een wachtschema aan van 4 uur op en 4 uur af. Sander weet elke dag heerlijke maaltijden te maken met de verse ingredienten, die er aan toe zijn om opgegeten te worden.

Op de Indische oceaan kregen we nog veel vliegende vis aan dek. Nu vinden we ’s ochtens slechts een enkel visje en aan onze lijn hebben we nog niets gevangen.

Met Kerstmis neemt de wind echt af en varieert dan tussen 8 en 15 knopen. Ook de zee wordt vlakker. Er blijft een lange deining. We bellen de familie in Nederland. De Seaquest belt ons uit Kaapstad met een Vrolijk Kerstfeest. Het kerstgebak en de chocolade, die we meekregen, smaken uitstekend. En bij het kerstdiner tracteren we onszelf bij hoge uitzondering op een glaasje wijn.

De rest van de oversteek blijft het windkracht 3 tot 4 uit ZZO en wordt het elke dag wat warmer. Twee dagen sturen we een hogere koers om te kunnen varen met de Code Zero.

Daarna gaan we verder, pal voor de wind, onder grootzeil en uitgeboomde genua. We leggen ca. 145 mijl per dag af. De meeste mijlen komen door Sander. ’s Nachts, als hij wacht heeft, draait de wind steeds iets naar het oosten en neemt toe. We gaan dan even racen om de volgende ochtend weer rustig verder te gaan als Thijs de wacht overneemt

Kaapstad

Kaapstad, vrijdag 13 december 2013

We zijn alweer bijna een maand in Kaapstad. Heel riant liggen we hier in de V&A Waterfront Marina, onder de Tafelberg, midden in het winkel- en uitgaanscentrum van Kaapstad. Alles op loop afstand. Het “Waterfront” heeft een gezellige mix van reparatie werven voor kleinere schepen, winkels, restaurants en diverse markten. Het is er druk. Ook de werfjes hebben handenvol met werk aan het opknappen van visserschepen, sleepboten, loodsboten en meer uit diverse landen. Naast ons meert de Masarati, een volvo-ocean-racer, af om uitgerust te worden voor de Cape-to-Rio race.

Als Nelson Mandela overlijdt wordt er bij het “Waterfront” een “Place of Tribute” ingericht waar voortdurend mensen in de rij staan om het condoleance register te tekenen. De toespraak van Obama maakt heel veel indruk. Hij wordt regelmatig herhaald.

We hebben de ruim 800 mijl van Durban naar Kaapstad in een keer afgelegd. Was wel spannend met de kans op snelle weersveranderingen. Toen we op maandag 11 november vertrokken uit Durban op de rug van een voorbijgaande depressie hadden we gunstige vooruitzichten om in iedergeval tot East London of tot Port Elizabeth te komen zonder zuidwesten wind, die tegen de Agulhas stroom in gevaarlijk hoge zeeen geeft. Na een paar uur pikken we de Agulhas stroom op na het passeren van de 200 meter dieptelijn. Al snel gaan we met wind en stroom mee 12 knopen over de grond. Dat schiet lekker op. De wind is matig uit het noord oosten. Om de vaart erin te houden zetten we regelmatig de motor bij.

Het weer ontwikkelt zich heel gunstig. Een kleine depressie lijkt op te lossen. Als we Port Elizabeth voorbij zijn ziet het ernaar uit dat we in een keer naar Kaapstad zouden kunnen doorvaren. De stroom neemt hier af en op dit traject zijn er diverse mogelijkheden om beschutting te zoeken als het weer plotseling mocht veranderen. Samen met de Seaquest wagen we het erop.

Halverwege,  dat was donderdagavond 14 november, zijn we een paar uur voor anker gegaan in Stillbaai, omdat de wind tegen te hard werd. Zoals voorspeld, neemt s’ avonds de wind snel af en om half tien is het stil. In de verwachting dat de golven ook snel zullen afnemen gaan we weer anker op richting Kaap Agulhas. Dat stuk ging toen heel makkelijk. We hadden goed gegeten en allebei 3 uur geslapen. Met weinig wind gingen we rond Kaap Aghullas.We verlaten de Indische Oceaan en zijn weer terug op de Atlantische Oceaan. Om de verwachte harde wind wat te ontlopen blijven we dicht onde de kust.

Vrijdag 15 november passeren we Kaap De Goede Hoop met heftig weer, windkracht 9 uit het zuid oosten en veel regen. De kust gaf wat bescherming tegen hoge golven. We zeilden op een klein puntje van de genua. Dat kon niet verhinderen dat we met een rukwind een hele zwieper maakten en Wilma binnen van van de ene naar de andere kant van de boot werd gesmakt. Ze zat opeens onder de kaartentafel.

De zeilpakken, die we al lang niet meer aangehad hebben, komen nu weer goed van pas.

Het was even doorbijten, maar op vrijdag avond varen we in een heftige bui Kaapstad binnen. Dat zouden we eigenlijk niet hebben moeten doen in het donker, maar buiten wachten vonden we ook geen optie. De draai-brug en de bascule brug gaan wel open, maar door de harde wind lukt het ons niet om een ligplaats in te varen. Met de Seaquest meren we af langszij een motorboot. Wat waren we blij en wat smaakte dat witte wijntje lekker. De volgende dag blijkt dat we op een onverwacht mooi plaatsje zijn beland met een heel mooi uitzicht op de tafelberg.

 

Kaapstad blijkt ook een prima plek voor het technisch onderhoud van de boot. Er is een zeer uitgebreide technische infrastructuur en de eerste week gebruiken we om allerlei klusen te regelen. De zeilen gaan eraf en voor reparatie en onderhoud naar North Sails. De spectra webbing van de schoothoek van het grootzeil was verteerd en wordt niet alleen vervangen, maar nu ook ingepakt in UV-beschermende stof. Het achterlijk van het grootzeilwordt vervangen en het lijk krijgt een holling tussen de zeillatten. Zo komt de spanning van het lijkentouw ook  minder kritisch. De bevestinging van snuffer van de genaker wordt verbeterd. We strijken de genaker nu veel makkelijker. Er komt een monteur van Webasto om de kachel weer aan de praat te krijgen. Dat lukt bijzonder snel, er waren een paar slechte contacten, en hij wil er geen betaling voor krijgen: “service van de zaak”.

Associated Rigging komt het want controleren, de giekneerhouder weer vastzetten en de spinaker boom weer gangbaar maken. Bij controle van het want blijkt, dat er weer een spanner van het tussenwant is gescheurd. Nu van het bovenste tussenwant en we laten beide wanten vervangen. Southern Marine Services komt voor een grote service beurt van de motor en de generator. Impellers, filters, v-snaren worden vervangen en de kleppen van de generator worden opnieuw gesteld. We brengen een handset van de marifoon naar Imtech, die hier dealer is en sevice doet voor onder andere Furuno. De microfoon blijkt defect en wordt gerepareerd. Ten slotte laten we de boot ook poetsen door de mannen van Zandra Dixon (yacht management). Met drie man en na drie dagen glimt alles weer als nieuw.

Inmiddels zijn ook Cor en Ruud op bezoek geweest uit Nederland. Samen genoten van een heel gezellige vakantie. We maken diverse uitstapjes naar wijnvelden en proeverijen, naar False Bay, en we keken uitgebreid in Kaapstad rond, maakten een bustour, bezochten de Green Market, en gingen naar  Bo-Kaap. In de haven wordt een draken race gehouden.

Volgende week vertrekt Wilma naar Nederland in verband met de baby die onze jongste dochter verwacht en Thijs is van plan om met Sander (van Nina) de boot verder naar de Carieb te varen.